يک خبرگزاري آمريکايي نوشت: پرواز بمب‌افکن‌هاي روسيه از پايگاه شهيد نوژه ايران فصل جديدي را در معادلات خاورميانه رقم زد.
به گزارش هفت چشمه به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ خبرگزاري آمريکايي «يونايتد پرس اينترنشنال» با انتشار گزارشي در پايگاه اينترنتي خود نوشت: حضور خلبانان روس در پايگاه هوايي همدان، يکي از شهرهاي ايران، نه تصادفيست و نه اينکه تنها به‌دليل آزادسازي شهر حلب سوريه است. پرواز بمب‌افکن‌هاي روسيه از پايگاه هوايي شهيد نوژه نتيجه سلسله رويدادهايي است که به ايجاد شرايط کاملاً جديد در بخش شرقي منطقه خاورميانه انجاميد. مذاکرات سه‌جانبه ميان ايران، روسيه و آذربايجان که 8 اوت سال جاري ميلادي (18 مرداد) در باکو، پايتخت آذربايجان، صورت گرفت، برگ جديدي از همکاري‌هاي اقتصادي را ميان اين سه کشور رقم زد.
سفر 9 اوت (19 مرداد) «رجب طيب اردوغان،» رئيس‌جمهور ترکيه، به شهر «سن پترزبورگ» روسيه که باعث کاهش چشمگير تنش‌هاي ميان مسکو و آنکار شد و همچنين، توسعه سريع روابط اقتصادي ميان ايران و روسيه (پس از لغو تحريم‌ها)، بويژه در زمينه‌هاي انرژي و حمل‌و‌نقل، از ديگر رويدادهاي مؤثر در شکل‌گيري معادلات جديد در خاورميانه محسوب مي‌شود.
نگارنده گزارش سپس مي‌افزايد: به بيان ديگر، روسيه پيش از برگزاري گفتگوها درخصوص استفاده از پايگاه هوايي شهيد نوژه، از ايجاد يک پايگاه سياسي و انعقاد چندين قرارداد تجاري و اجتماعي با ايران اطمينان حاصل کرده بود. تفاهم نظامي-سياسي اخير ميان دو کشور حرکتي طبيعي است که نشان‌دهنده عزم تهران و مسکو براي تبديل شدن به بازيگران اصلي نه تنها در حل بحران داخلي سوريه، بلکه در تعيين معادلات منطقه خاورميانه است.
در ادامه گزارش آمده است: مطمئناً در شرايط جديد ايجادشده، آمريکا بزرگترين بازنده است. پرواز بمب‌افکن‌هاي روسيه از پايگاهي در ايران نشان مي‌دهد روابط ميان مسکو و واشينگتن براي کرملين از بالاترين اولويت برخوردار نيست. حتي در صورتي که تصور کنيم روسيه براي روابطش با آمريکا اهميت ويژه‌اي قائل است، تفاهم اخير اين کشور با ايران نشان مي‌دهد کرملين براي بهبود روابط با واشينگتن حاضر به قرباني کردن موفقيت‌ها و موقعيت‌هاي راهبردي نيست.
نگارنده گزارش سپس مي‌افزايد: تفاهم اخير ميان ايران و روسيه به منزله پايان ماه‌عسل در روابط تهران-واشينگتن است. اين تفاهم بيانگر بي‌اعتمادي عميق ايران به آمريکا و ظرفيت اين کشور براي تأثيرگذاري بر متحد نزديکش، عربستان سعودي، است. آمريکا ممکن است «حق وتوي» خود را عليه توسعه روابط سياسي و نظامي ديگر کشورها با ايران از دست بدهد.
ايران با صدور اجازه به روسيه براي استفاده از يک پايگاه نظامي در اين کشور عليه تروريست‌هاي سوريه نشان داد اين کشور، به عنوان يکي از قدرت‌هاي محوري خاورميانه، تا چه حد به حل بحران سوريه علاقه‌مند است و در اين خصوص منافع خودش را در نظر مي‌گيرد و نه شرايط غرب را. آمريکا بايد در اين زمينه، تنها خودش را مقصر بداند. اين کشور ظرفيت و درک صحيحي از مرزبندي در روابط با رقبا و متحدانش ندارد. به نظر مي‌رسد چين که تا پيش از اين در مسئله بحران داخلي سوريه بي‌طرف مانده بود، پس از پرواز بمب‌افکن‌هاي روسيه از پايگاه هوايي شهيد نوژه، تصميم گرفته از «بشار اسد،» رئيس‌جمهور اين کشور، حمايت کند. هدف پکن پشتيباني از [دولت قانوني] سوريه نيست؛ بلکه تنها مي‌خواهد در معادلات سياسي-اقتصادي آينده نقش داشته باشد.
نگارنده گزارش سپس مي‌افزايد: مسکو با استفاده از پايگاه هوايي از خاک ايران براي انجام حملات هوايي عليه داعش، 3 پيام براي واشينگتن فرستاد: نخست آنکه، کرملين از اين طريق به کاخ‌سفيد فهماند روابطش با تهران از اولويت بالا و اهميت ويژه‌اي برخوردار است. نگارنده گزارش همچنين پيش‌بيني مي‌کند با ادامه روند کنوني، در آينده شاهد سطح بي‌سابقه‌اي از روابط نزديک ميان ايران و روسيه خواهيم بود.
دوم آنکه، روسيه ديگر مرزبندي آمريکا درخصوص مخالفان «ميانه‌رو» و «غيرميانه‌رو» در سوريه را قبول ندارد.
سوم آنکه، نابودي تروريست‌هاي مستقر در شهر حلب سوريه از چنان اهميتي براي روسيه برخوردار است که اين کشور حاضر شده روابط خود را با آمريکا –هر چند مقطعي- فداي تحقق اين هدف کند.
انتهاي پيام/